*** Bu yazının word dosyasını bu linkten indirebilirsiniz; 001. FATİHA SURESİ
1 Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla!
2 Hamd/Tüm övgüler âlemlerin Rabbi olan Allah’adır.
3 O, Rahman ve Rahim’dir.
4 Din/borç/yol/istikamet gününün sahibidir.
5 Ancak sana kulluk/hizmet eder, yalnız senden yardım dileriz.
6 Bizi dosdoğru yola/sırat-ı müstakime ilet!
7 O yol ki gazaba uğramışların ve sapmışların yoluna değil, nimet verdiklerinin yoluna. [1]
Açılış suresi olan bu surenin ilk ayeti “besmele”dir. Bu surede ilk ayet olarak belirlenen besmele diğer sure başlangıçlarında numarasız olarak bulunmaktadır. Numarasız besmelelerin de sadece 9. Sure olan Tevbe Suresinin başında bulunmadığını görüyoruz. Bu surede merhametli olan Allah’ın Rahim’ine/koruması altına girişin en temel adımını görüyoruz. Bu kapı Allah’tan alınan kelimeler olan 6 ve 7. Ayetlerdeki dua ile açılacaktır. Şirk ile ilgili en temelden bir giriş ile esaslı bir darbe vurulmuş oluyor. Teşekkürlerin tamamı Allah’a aittir. Kulluk/hizmet O’na yapılır ve yardım/imdat da O’ndan istenilir. Aslında sure genelinden bu yolun/istikametin/dinin bireysel olmadığı gerçeği ile karşı karşıya kalıyoruz. Bu surede buram buram bir “biz bilinci”nin var olduğunu görmekteyiz.
Bir olmadan birlikte olabilme ihtimali bulunmamaktadır. Din/istikamet/yol ile ilgili olarak insanın tek başına yürüyeceği durum her daim tabii ki vardır. Ancak Allah’ın kılavuzlamasına tabi olma karar ve iradesini gösteren insan, Allah Teâlâ’dan O’nun gösterdiği şekilde bu hususu talep etmelidir. Açıkça görüyoruz ki bu yolu insan, kendisi gibi karar vermiş olanlarla birlikte yürüyecektir. Kanaatimce Allah Teâlâ bu sebeple bizden “gazaba uğramışların ve sapmışların yoluna değil, nimet verdiklerinin yoluna” kılavuzlanmayı dilememizi istemektedir. Kuran genelinde bu anlayışın bütünsel olarak var olduğunu görüyoruz. Kuran genelinde ısrarla üzerinde durulan “salât, zekât, hac” ve benzeri emirlerin de içerik olarak toplumsal, yani biz bilincine ilişkin emirler olduğunu görüyoruz. Kendinizi reel olarak yaşadığınız toplumdan soyutlayabilmeye imkân bulunmamaktadır. Bu hali bir an için merkezinize alsanız ve hedef olarak koysanız bile bu durumun hiç bir zaman gerçekleşemeyecek ham bir hayal olduğunu kısa zamanda bağlam kurarak görebilirsiniz. Bu sebeple; okumak, yazmak, paylaşmak, toplum için belirleyici olan süreçlere aktif bir şekilde katılmak, dünya mazlumlarının derdini üstlenmek ve elden geleni yapmak, bu sebeple kurgulandığı anlaşılan senelik konferansa ömrünüzde hiç olmasa bir kez olsun katılmak ve görüş ve önerilerinizi iletip takipte olmak, yapabileceğiniz şeyler için her daim tetikte olmak, dertlerden haberdar olup içinde hissetmek ve çözüm aramak yükümlülüklerinin Kuran genelinde biteviye dile getirildiğini görmek mümkündür. Kendinizi birey olarak toplumdan soyutlayabilmeyi hedef olarak koysanız bile, bu hedefe en gerçekçi bir şekilde ulaşabilmenin tek yolu, Allah’ın kılavuzlamasına gönülden teslim olmaktır.
Naçizane 